Het vrouwelijk lichaam bereidt zich iedere maand voor op een eventuele zwangerschap. Er komt een eicel tot rijping en tegelijkertijd wordt het baarmoederslijmvlies dikker zodat een eventueel bevruchte eicel zich kan innestelen. Indien de eicel niet bevrucht wordt, ontstaat er een bloeding waarbij de eicel en het slijmvlies afgestoten worden. De hoeveelheid bloedverlies is ondermeer afhankelijk van de dikte van het baarmoederslijmvlies. Gemiddeld verliest een vrouw elke maand 50 ml bloed maar deze hoeveelheid kan sterk verschillen van vrouw tot vrouw. Er wordt gesproken van een hevige menstruatie bij een bloedverlies van meer dan 120 ml of wanneer het bloedverlies heviger is of langer aanhoudt dan je voorheen gewend was. De medische term voor hevige menstruatie is menorragie.

Kenmerken zijn:

• Maandverband of tampon moeten heel vaak verwisseld worden;
• Lekken van maandverband of tampon;
• Veel bloedverlies bij het verwisselen van maandverband of tampon;
• Verlies van bloedstolsels;
• Hevige buikpijn;
• Bloedverlies/buikpijn hindert de dagelijkse activiteiten.

Langdurig hevig bloedverlies kan leiden tot bloedarmoede. In dat geval kunnen klachten van vermoeidheid of een licht gevoel in het hoofd optreden.

Lees meer

Lees minder

Sommige vrouwen verliezen van jongs af aan veel bloed terwijl bij anderen het bloedverlies heviger wordt met het ouder worden. Meestal is het heviger worden van bloedingen het gevolg van natuurlijke schommelingen in de hormoonproductie. Door deze schommelingen kan de hoeveelheid baarmoederslijmvlies dat wordt opgebouwd wisselen en bijgevolg ook de hoeveelheid bloedverlies. Hormoonschommelingen zijn een normaal verschijnsel tijdens de puberteit en in de jaren voor de menopauze.

Verder kunnen ze het gevolg zijn van:

• gebruik anticonceptiepil, hormoonspiraal;
• gebruik bepaalde medicatie (corticosteroïden, bloedverdunners, antidepressiva,…);
• overgewicht;
• schildklierstoornissen;
• afwijkingen aan de hypofyse/hypothalamus.

Andere mogelijke oorzaken:

• poliepen (slijmvliesbobbeltjes) of myomen (vleesbomen) in de baarmoeder;
• adenomyose (groei van baarmoederslijmvlies in spierlaag van baarmoeder);
• endometriose (aanwezigheid baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder);
• baarmoederhalskanker;
• stollingsstoornissen;
• ontsteking geslachtsorganen.

Lees meer

Lees minder

Indien je je zorgen maakt kun je een arts raadplegen. Hierbij kan het nuttig zijn volgende te noteren:

• wanneer je bloed verliest;
• hoeveel bloed je ongeveer verliest;
• eventuele pijnklachten;
• ingrijpende veranderingen in je leven (stress, spanning);
• het gebruik van anticonceptie en andere medicatie.

Lees meer

Lees minder

Neem contact op met je huisarts als het bloedverlies erger wordt, je snel moe bent of als je je zorgen maakt.

Lees meer

Lees minder

Mogelijke onderzoeken:

Bloedonderzoek

Via een bloedtest kan een vermoeden van bloedarmoede bevestigd worden. Hierbij wordt het hemoglobinegehalte en het ijzergehalte in het bloed bepaald.

Gynaecologisch onderzoek
De gynaecoloog onderzoekt de uitwendige en inwendige geslachtsorganen.

Vaginaal toucher
Om de inwendige geslachtsorganen te onderzoeken brengt de gynaecoloog één of twee vingers in de vagina en wordt er met de andere hand op de buik gevoeld.

Uitstrijkje
Er wordt een speculum (eendenbek) in de vagina geplaatst zodat de vagina en baarmoederhals bekeken kunnen worden. Eventueel wordt er een uistrijkje genomen. Hierbij worden er met een borsteltje wat cellen genomen van de baarmoederhals. Deze cellen worden uitgestreken op een glaasje en vervolgens onderzocht in het labo.

Inwendige echografie
Via een inwendige echografie kunnen de inwendige geslachtsorganen (baarmoeder, eierstokken) in beeld gebracht worden. Hierbij wordt er een dunne echokop via de vagina ingebracht.

Hysteroscopie
Bij een hysteroscopie wordt er een kijkbuis via de vagina ingebracht om zo naar de binnenkant van de baarmoeder te kijken.

Lees meer

Lees minder

In de meeste gevallen wordt er geen duidelijke oorzaak gevonden voor menorragie. Schommelingen in de hormoonproductie kunnen er voor zorgen dat bloedingen heviger worden dan voordien. Andere vrouwen hebben vanaf de puberteit al hevige bloedingen. Meestal is er geen reden tot ongerustheid. Raadpleeg je arts indien:

• het bloedverlies erger wordt.
• het bloedverlies of pijnklachten je hinderen in je dagelijkse activiteiten.
• je snel moe bent.
• je zich zorgen maakt.

Het kan dan nuttig zijn om, vooraf, al volgende te noteren:

• wanneer je bloed verliest;
• hoeveel bloed je ongeveer verliest;
• eventuele pijnklachten;
• ingrijpende veranderingen in je leven (stress, spanning);
• het gebruik van anticonceptie en andere medicatie.

Lees minder

Lees meer